Κυριακή 26 Ιουλίου 2015

οι προδότες της εργατικής τάξης



Η άγνοια της ιστορίας , ειδικά του εργατικού και του συνδικαλιστικού κινήματος ,είναι ίσως μια από τις μεγαλύτερες αιτίες για τον εκφυλισμό τους.
Δεν είναι τυχαίο , πως το πρώτο πράγμα που προσπαθεί να πετύχει , κάθε κυβέρνηση , εχθρική προς τον λαό και την εργατική τάξη , είναι ο ΑΠΟΛΥΤΟΣ έλεγχος των συνδικαλιστικών οργανώσεων.

Θα ξεκινήσουμε μια ιστορική διαδρομή από την περίοδο της μοναρχοφασιστικής δικτατορίας της 4ης Αυγούστου 1936 , ώστε να δούμε πως και με ποιον τρόπο προχώρησαν τότε στην φασιστικοποίηση των Συνδικάτων.
Η δικτατορία ανέθεσε το υπουργείο Εργασίας στον στενότερο συνεργάτη του Ιωάννη Καλομοίρη , τον Αριστείδη Δημητράτο .
Ποιος ήταν ο Δημητράτος: Αδερφός του Σοσιαλιστή Νίκου Δημητράτου (πρώτος γραμματέας της ΚΕ του ΣΕΚΕ) . Σε ηλικία μόλις 23 χρονών , το 1925 εκλέχθηκε Γενικός Γραμματέας του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης και ταυτόχρονα αποχώρησε από το ΚΚΕ και πέρασε στην συντηρητική πλευρά με έντονη αντικομμουνιστική δράση μέχρι το τέλος της βρώμικης ζωής του.
Ο Ιωάννης Καλομοίρης ήταν δεξιός συνδικαλιστής, μέλος της διοίκησης της ΓΣΕΕ ήδη από το 3ο συνέδριο το 1926, με την παρέμβαση της δικτατορίας του Πάγκαλου.
Ο Δημητράτος για να εξασφαλίσει την θέση του , από ενδεχόμενες ραδιουργίες του Καλομοίρη , τον έστειλε «εξορία» στο πιο τουριστικό νησί της εποχής ,στην Μήλο.
Επίσης προχώρησε στις εξής ενέργειες:
·        Με κυβερνητικό διάταγμα συγχωνεύει την ΠΣΕ του Καλύβα με την ΓΣΕΕ
·        Καθαιρεί την διοίκηση της ΓΣΕΕ και διορίζει νέα με τα ίδια σχεδόν πρόσωπα τα οποία του δήλωσαν υποταγή
·        Με τον ίδιο τρόπο διορισμού ελέγχει όλα τα συνδικάτα , ενώσεις , ομοσπονδίες
·        Συγκαλεί  Συνέδριο της ΓΣΕΕ και ανακήρυξε Γενικό Γραμματέα τον εαυτό του!!!!!!!!
Έτσι καταργήθηκε το δικαίωμα των μελών των συνδικάτων να εκλέγουν και να ελέγχουν την διοίκηση.
Οι εργάτες , αντιδρώντας , έπαψαν να πληρώνουν συνδρομές σε τέτοια φασιστικά συνδικάτα και ο Δημητράτος επέβαλε με αναγκαστικό νόμο τον ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ ΜΟΝΟΠΩΛΙΑΚΟ συνδικαλισμό. Υποχρέωσε  όλους τους εργοδότες να παρακρατούν από τον μισθό ένα ποσό κάθε μήνα για συνδρομή προς τα φασιστικά συνδικάτα.
Αφού τα έκανε όλα αυτά και εξασφαλίστηκε από κάθε κίνδυνο , διόρισε τον δήθεν εξόριστο Καλομοίρη Διευθυντή της Βιβλιοθήκης της ΓΣΕΕ με ηγεμονικό μισθό. Μικρή , βέβαια , λεπτομέρεια, είναι πως η ΓΣΕΕ , ΔΕΝ είχε βιβλιοθήκη.
Οι εργάτες , τρέφοντας μίσος και περιφρόνηση , έπαψαν να ασχολούνται με τα φασιστικά συνδικάτα καθώς διαπίστωναν μέρα την μέρα πως τα είχαν μετατρέψει σε όργανα υποδούλωσης των εργατών και εξαρτήματα του φασιστικού μηχανισμού.
Βέβαια από την πρώτη μέρα της δικτατορίας συνελήφθησαν και χιλιάδες προοδευτικοί συνδικαλιστές και κλείστηκαν ΧΩΡΙΣ δίκη στα στρατόπεδα- Βαστίλες της Ακροναυπλίας ,της Πύλου , σε ξερονήσια και φυλακές.
Η εργατική τάξη δεν είχε παραιτηθεί από τον αγώνα της. Μέσα από βαθειά παρανομία ακουγόταν η φωνή της είτε με προκηρύξεις είτε με διαμαρτυρίες.
Μέχρι και στο στημένο Συνέδριο του 1937 από τον Δημητράτο και παρότι έγινε ΔΥΟ φορές η επιλογή των διορισμένων αντιπροσώπων , παρότι οι χαφιέδες και η ασφάλεια ήταν παρόντες , βρέθηκαν 200 ψηφοδέλτια σε σύνολο 800 που καταδίκαζαν τον Δημητράτο σαν προδότη και φασίστα.
Και όταν η μοναρχοφασιστική κυβέρνηση εγκατέλειπε την χώρα με την εισβολή των Ναζί , άφησε πίσω της ρητή εντολή:
«Να παραδοθούν στους Γερμανούς φασίστες όλοι οι φυλακισμένοι αντιφασίστες εργάτες και φυλακισμένοι αγωνιστές.»
Επίσης ο Δημητράτος άφησε και κάτι άλλο: Τον διορισμό στην θέση του σαν Γενικό Γραμματέα της ΓΣΕΕ τον Καλομοίρη.
Έτσι όταν οι ναζί μπήκαν στην χώρα βρήκαν τα συνδικάτα φασιστικοποιημένα ,εκτός μερικών εξαιρέσεων και σχεδόν όλος ο διοικητικός μηχανισμός τέθηκε στην υπηρεσία των Γερμανών .
Ο ίδιος ο Καλομοίρης προθυμοποιήθηκε να αναρτήσει στο οίκημα της ΓΣΕΕ μια τεράστια σημαία με τον αγκυλωτό σταυρό. Οι Γερμανοί βολεμένοι απ αυτές τις συνθήκες εξασφάλισαν στους προδότες πλούσιους μισθούς. Αυτό όμως άναψε μεταξύ των ξεπουλημένων συνδικαλιστών έριδες για το ποιος θα πάρει τα περισσότερα. Έτσι πέντε μήνες  μετά την εισβολή οι Καλύβας ,Κανακουσάκης , Χατζηδημήτρης και Τσάκος παίρνουν την ΓΣΕΕ από τον Καλομοίρη.
Ο Καλομοίρης βέβαια δεν «χάθηκε»…. Στήνει επιχείρηση που προμηθεύει τους Ναζί με ξυλεία που την έβρισκε με τον εξής τρόπο: Μόλις ανακάλυπτε έμπορο που είχε ξυλεία , τον απειλούσε πως θα τον καταδώσει στους Γερμανούς και την έπαιρνε δωρεάν πουλώντας την σε αμύθητες τιμές.
Έχοντας όμως και τον φόβο της εκδίκησης άρχισε τον Αύγουστο του 1941 το διπλό παιχνίδι.
Ενώ συνεργαζόταν με τους Γερμανούς και έπαιρνε ταυτόχρονα μισθό σαν πρώην ΓΓ της ΓΣΕΕ από τον Καλύβα, προσχώρησε στο ΕΕΑΜ για να χει τις πλάτες του εξασφαλισμένες.
Επίσης  , ενώ ήταν στο ΕΕΑΜ , έστειλε γράμμα στον Ράλλη και του ζητούσε να τον διορίσει υπουργό Εργασίας , θέση που εκκενώθηκε στις 27 Γενάρη του 1944 όταν αντιστασιακοί εκτέλεσαν τον Καλύβα.
Όλα αυτά έγιναν γνωστά μετά από δημοσιοποίηση εγγράφων και επιστολών τέλη Γενάρη του 1945 και που κανένας ποτέ δεν αμφισβήτησε.
Μέσα σε τέτοιες συνθήκες όμως το ΕΕΑΜ ,πρωτοπόρος μαχητής, ανάγκασε τον Χίτλερ να ανακαλέσει το διάταγμα της επιστράτευσης που είχε δημοσιευθεί στις 30 Γενάρη του 1943.
Επίσης το εργατικό ΕΑΜ και η εργατική τάξη έδωσε άφθονο αίμα στους αγώνες της εποχής. Παράδειγμα ολόκληρα μεταλλεία στο Τσαγκλι ,στον Αγ. Δημήτρη Κατερίνης , στο Δομοκό κλπ ανατινάχθηκαν από τους ίδιους τους εργάτες για να μην περάσουν στα χέρια των ναζί.