Παρασκευή 8 Ιουλίου 2011

Επίθεση χάκερ στη σελίδα της Βουλής

Διαδικτυακή επίθεση από την ομάδα Real Democracy Reverse Engineering δέχτηκε η ιστοσελίδα της Βουλής, με τους χάκερ να αναρτούν κώδικες πρόσβασης και δεδομένων της ιστοσελίδας του Κοινοβουλίου.


Οι χάκερς, όπως σημειώνεται στο secnews.gr, έχουν αποκρύψει συγκεκριμένους χαρακτήρες από τους εκτεθειμένους κωδικούς, ώστε να μην είναι εφικτό σε τρίτους να χρησιμοποιήσουν τα δεδομένα που κοινοποιήθηκαν.
Δεν έχει ακόμα καταστεί σαφές πώς πραγματοποιήθηκε η επίθεση, με τη διαρροή να περιλαμβάνει σημαντικό αρχείο ρυθμίσεων του διακομιστή που περιέχει και πλήθος κωδικών πρόσβασης διαχειριστή, όνομα εταιρείας κατασκευής του ιστοχώρου κ.α.
Το μήνυμα που συνοδεύει την επίθεση:

Σχεδόν 40 χρόνια από τότε που ήσουν πάνω στα κάγκελα του Πολυτεχνείου.
Τίμιος και δίκαιος ο αγώνας σου τότε.
Τότε που σαν νέος είχες όνειρα και μέλλον.
Εγώ πάλι, δεν έχω τίποτα. Μου πήρες τα όνειρα και το μέλλον.
Δεν μιλάω στους πολιτικούς.
Αυτοί είναι ανάξιοι λόγου εδώ και χρόνια.
Σε εσένα που τους βγάζεις μιλάω.
Το ξέρεις πως είναι ανίκανοι, αλλά τους ξαναβγάζεις.
Τους βγάζεις γιατί είναι γιοί, ανιψιοί και κόρες.
 Γιατί έχεις μείνει ακόμα στον εθνικό διχασμό.
Γιατί το λέει το κόμμα.
Γιατί βολεύτηκες εσύ και το τεμπέλικο παιδί σου στο δημόσιο.
 Αλλα γιατί να νοιαστείς; Όλα πήγαιναν καλά. Τα είχες όλα. Τον φραπέ σου, την ομάδα σου, τα μεσημεριανάδικα σου και ένα βουλευτή να γλείφεις.
Και τώρα πέφτεις από τα σύννεφα…
Φταίνε οι ξένοι λες.
Φταίνε οι άλλοι. Παντα οι άλλοι. Ποτέ εσύ!
Τα βάρη από τα δικά σου λάθη τα φορτώνεις σε εμένα.
Στην γενιά των είκοσι και των τριάντα.
Τη γενιά που δουλεύει για 600 ευρώ, και περιμένεις να σου πληρώσει τον φουσκωμένο μισθό, την σύνταξη και το εφάπαξ.
Που περιμένεις να σου συντηρεί τον γιόκα σου, μην τυχόν και χάσει την δουλειά του στο δημόσιο και αναγκαστεί επιτέλους να παράγει.
Για εμένα προφανώς δεν σε νοιάζει. Εγώ είμαι πολίτης β’ κατηγορίας. Άλλωστε είμαι εδώ μόνο για να σε συντηρώ.
Αρκετά οι επιλογές σου, μου παγίδεψαν το μέλλον.
Όταν έρθει η ώρα να ψηφίσεις, κάτσε στο σπίτι σου. Άσε εμένα να αποφασίσω για εμένα, χωρίς τον κομματικό σου "θόρυβο".
Γίνεστε τσαρλατάνοι όταν κόβετε με ευκολία τις συντάξεις των 400 ευρώ, αλλά τρέμετε μην χάσετε το κομματικό σας κράτος.
Είναι εξοργιστικό να διαμαρτύρεστε για τα αυγά και τα γιαούρτια ως μορφή βίας, όταν τα ΜΑΤ σαπίζουν τον κόσμο στο ξύλο.
Υ.Γ. Κάτι που οι σύγχρονοι "υπερπατριώτες" ίσως μπορούν να απαντήσουν..
Κάτι ψιθύριζε χαμογελώντας ο Markus Wolf πριν ξεψυχήσει.
Αναρωτιόταν πως γράφεται η “Νίκη” στα Βελγικά..